جمهوریِ علم مسیری نوین برای ایرانِ قرن بیست و یکم!

به گزارش پویش خبر، در ادامه این یادداشت را با هم می خوانیم:

جمهوری علم به معنای جمهور یا اجماعی از تمامی ظرفیت های علمی یک جامعه از علوم محض دانشمندان و علم ورزان در مراکز و انجمن های علمی تحقیقاتی، دانش دانشجویان و اساتید دانشگاه ها، خرد فعالین مدنی در سازمان های مردم نهاد تا دانش پراکنده عموم مردم از اقشار مختلف و انتقال ان به حکومت به منظور علمی کردن قانونگذاری و سیاست گذاری، مبتنی بر اراده و مطالبات عموم مردم می باشد.
جمهوری علم مبحثی مفصل پرداخته شده از طرحیست با عنوان شورای مشترک مجلس و دانشگاه که در تابستان ۱۳۹۵ نگاشته شد و در زمستان همان سال از طریق وزارت کشور به مجلس شورای اسلامی ایران ارائه شد آن طرح توضیح میداد که چگونه جامعه علمی کشور اعم از دانشگاهیان، دانشمندان و علم ورزان در قانونگذاری کشور شرکت داشته باشند این مشارکت در طرحی که همکاری جامعه علمی با کمیسیون های تخصصی مجلس را به صورت سیستماتیک توضیح میداد سیستمی را پیش بینی کرده بود که متخصصین علوم مختلف از استان ها و نواحی مختلف ایران بر مبنای رای علم ورزان ، دانشجویان و فعالین تمامی مراکز علمی اموزشی تحقیقاتی و نهادهای مدنی انتخاب و به شورایی مشترک با اعضای کمیسیون های تخصصی مجلس فرستاده شوند تا مصوبات در سایه راهنمایی ها و راه حل های علمی از هر استان که توجه ویژه به شرایط خاص بومی استان ها به لحاظ اقلیمی، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی، قومیتی …و مطالبات عمومی مردم دارند تصویب بشود وقتی این پیشنهاد در ساختار اداره کشور به مرحله عمل نرسید و مسکوت ماند لازم دانستم ضرورت چنین طرحی برای کشورم ایران را در مکتوبی مفصل تر بیان بکنم و به زمینه و چراییِ تاریخی، فلسفی و اجتماعی این پیشنهاد به صورت مبسوط بپردازدم که نتیجه آن اکنون کتاب جمهوری علم در دست چاپ می باشد.
جمهوری علم با ملاحظه معیارهایی همچون کمرنگ کردن اراده سیاستمداران بر جامعه علمی، افزایش نقش علم در قانونگذاری و سیاستگذاری، تقویت مشارکت همه شهروندان در رشد و نمو علم بطور کلی، بالا بردن نقش مردم در سیاستگذاری علم و اداره کشور بطور جزئی تر و مستقیم تر و ایجاد تضمینی به جهت تاثیر اراده عمومی در تنظیم رابطه جامعه علمی و حاکمیت و همچنین ملاحظه تمامی این موارد در بستر شرایط متکثر بومی کشور ، طرحی خواهد بود که بسوی تعریفی جدید از رابطه مردم ، علم و حاکمیت گام بر میدارد و در آن بینشی نوین از مفهومِ حکومت به مخاطب منتقل می شود که بیش از پیش در تعریف این مفهوم عناصری چون مردم و علم جای پر رنگ تر و ثابتی پیدا کرده اند.