قله بی قاف ، له در زبان عربی به معنای برای او است
نام کتاب قله بی قاف از این جهت بود تا مخاطب را به نوعی چالش و اندیشیدن به آن وادار کنم.چون زیبایی و ارزش یک کوه را به قله آن میدانند.
به گزارش پویش خبر،طاهره کاظمنژادی، جوانی با استعداد و اهل ذوق ادبی است که به تازگی نخستین کتاب ترانه ی خود را با عنوان ” قله بی قاف ” روانه بازار کرده است. همچنین برخی خوانندگان جوان از ترانههای او استفاده کردهاند.
کاظمنژادی در شناسایی خود میگوید: متولد سال ۷۶ در روستایی از زریندشت فارس هستم. سرودن شعر را از کودکی با شعر نو آغاز کردم و در نوجوانی استعداد خود را در سرودن قالبهای دیگر نیز آزمودم.
وی ادامه داد: در دوران نوجوانی با رضا نیکفرجام خواننده ی مطرح کشور آشنا شدم و او نخستین خوانندهای بود که ترانههای مرا پسندید. از آن پس همکاری من با استودیو موسیقی وان و ارج رکورد آغاز شد. آغازی که مرا بیش از پیش به وادی ترانه سوق داد. حاصل این همکاری، خوانش ترانههایی از من همچون “عاشقکش”، “پرستار” و “ناخدا” با صدای حسن حقیری، “ای کاش” با صدای محمدرضا چوبین، “رنگینکمان کوچک” با صدای مسعود احمدپور، اتمام حجت و میوه ی ممنوعه با صدای حسن سیاهزاری بود. هماکنون نیز مشغول تولید آهنگهای دیگری با ترانههای من و با صدای رضا نیکفرجام در آلبوم ابایل، طلسم با صدای همایون نیکخواهی “خالق اثر ماندگار زخم” و… هستم.
این شاعر جوان همچنین از رسانههای همچون روزنامه شیرازنوین، طلوع و هفتهنامه شهرسبز که با انتشار برخی از اشعار و ترانههای او که باعث شناخته تر شدن او و موفقیتهای وی شدند افزود: نخستین کتاب ترانههای من با عنوان “قله بیقاف” شامل ۴٢ ترانه را انتشارات نادریان به چاپ رسانده است. نام این کتاب برگرفته از ترانهای به همین نام است که دو بیت آن در پشت جلد کتاب نوشته شده است.
این دانشجوی عربی دانشگاه فرهنگیان بیان داشت: نام کتاب از این جهت بود تا مخاطب را به نوعی چالش و اندیشیدن به آن وادار کنم. مثلا عده ای با برداشتن قاف از قله به له میرسند که در زبان عربی به معنای “برای او” است. این نوعی مفهوم عاشقانه را میرساند و همچنین چون زیبایی و ارزش یک کوه را به قله آن و زیبایی و ارزش یک قله را به قافش میدانند، به نوعی مفهموم پوچی در عشق و دنیا برسند. از سوی دیگر این اسم نوعی آشناییزدایی نیز هست؛ زیرا ذهن مردم با واژگانی چون “قلهی قاف” در تعابیر و ضربالمثلها .. آشنایی دارد.
شاعر “با ترانهی پرستار” که مقام اول کشور را در جشنواره شعر مردم و کرونا که نیز در کارنامه خود دارد میگوید: از ترانههای کلیشهای و تکراری که هیچ ایده و خلاقیتی پشت آن نیست بیزارم. خوانندههایی را هم ستایش میکنم که به خواندن اثری بدیع، زیبا و با معنی روی میآورند و شهامت و جرأت خواندن حرفهای تازه را دارند.