شبکه های اجتماعی جریانی غیر رسمی که همچنان یکه تاز اند
شبکه های اجتماعی به عنوان ابزار موثر ارتباطی گفتمان قرن حاضر با کارکردها و قابلیت های متنوع، دایما در حال جریان سازی اند.
پویش خبر، روز خبرنگار وجشنواره مطبوعات در حالی به کار خود پایان دادکه از شبکه های اجتماعی به عنوان فرمانروا و یک تاز بی چون وچرای دنیای رسانه هیچ حرفی به میان نیامد.
واقعیت اما گویای حقیقت دیگری است…
در کشور ما صداوسیما،روزنامه ها،خبرگزاریها وسایت های خبری، به عنوان شیوه های رسمی اما سنتی اطلاع رسانی در مقایسه با شبکه های اجتماعی به مراتب از خوانندگان کمتری برخوردارند.
در وضعیت فعلی، مخاطبین ابتدا و بیشتر از طریق شبکه های اجتماعی در جریان رویدادها و حوادث قرار می گیرند، تاجایی که حتی رسانه های سنتی هم برای دیده شدن از دریچه شبکه های اجتماعی به معرفی تولیداتشان می پردازند.
اما همه این اثربخشی وپیش تازی در فضایی به سرعت پیش می رودکه از نگاه متولیان امور اجرایی کشور،شبکه های اجتماعی همچنان غیر رسمی واستفاده ازآن غیرقانونی قلمداد می گردد.
درحالی که جریان متداول وطبیعی گفتگو،سرگرمی، آموزش ومعاملات روزانه عمومی بر بستر این شبکه ها انجام می گردد و درگذشته قطع موقت این شبکه هاهم موجب اختلالات جدی و چالش های دست وپا گیر در روند جاری زندگی مردم وسایر امور اجتماعی گردیده است،اما تااین لحظه جز رویکرد ستیزه جو و تقابل محور ،خبری از نگاه برنامه محور دارای افق ارتباطی ورسانه ای برای این هزارتوی پر منفعت نیست.
شبکه های اجتماعی به عنوان ابزار موثر ارتباطی گفتمان قرن حاضر با کارکردهاوقابلیت های متنوع،دایما در حال جریان سازی اند و در دل تهدیدات امنیتی مطرح درباره این رسانه های جمعی نیزفرصت های بهره جویی متکثری از همان نوع تهدیدات نیز نهفته است.
اگر بخواهیم عاقلانه ترین وساده ترین انتخاب را مرور کنیم درمی یابیم که وقتی امکان حذف یاجایگزینی مناسبی برای این شبکه ها نیست،لازم است تاهوشمندانه به استقبال پذیرش وبهره برداری حداکثری از این شبکه ها رفت.